Najopasnija oboljenja maca

Mačija leukemija

Virus mačije leukemije (FeLV) oslabljuje imuni sistem mačke radi čega životinja nije sposobna da se odbrani od ostalih infekcija, kao što je naprimjer upala pluća (pneumonia). Kod maloga broja mačaka FeLV može prouzročiti karcinom. Mali se broj mačaka oporavi od kratke infekcije FeLV-om i uspije se osloboditi virusa, međutim, ukoliko dolazi do ponovljenih infekcija, neizbježan je smrtni ishod. Bilo koja mačka koja ima kontinuirano loše zdravlje ili učestale infekcije ili groznicu moguće je da pati od mačije leukemije. Veterinar može jednostavnim testom krvi ustanoviti da li se radi o FeLV-u. Vakcinacija protiv mačije leukemije postalo je uobičajeni dio preventivnog zdravstvenog programa za mačke. Dvije početne doze daju se u razmaku od tri sedmice, i onda se jednaput godisnje vrši redovito vakcinacija. (Na žalost vakcina protiv ove bolesti još uvijek kod nas nije registrirano).

Mačiji infektivn peritonitis

Mačiji infektivni peritonitis (FIP) također je prouzročen virusom. Iako je rizik od dobivanja oboljenja relativno nizak, mačke koje obole uvijek uginu, uobičajeno u periodu od 6 mjeseci. Mačka koja ima FIP može imati uvećan abdomen, do kojeg dolazi radi nakupljanja tekućine. Drugi oblik ispoljava se kroz opću infekciju koja se manifestira temperaturom, gubitkom težine i katkad bolesnim očima. Vakcinacija protiv FIP-a prvi je put uvedeno 1991. godine. Umjesto injekcije, veterinar nakapa kapljice cjepiva u mačiji nos. Ovim se putem izgrađuje imunitet nazalnih puteva u kojima se FIP virus primarno, inicijalno reproducira. Dvije doze daju se u razmaku od tri do četiti sedmice, a onda jedanput godišnje slijedi revakcinisanje.

Mačija panleukopenija

Mačija panleukopenija (FPL – feline panleucopenia) koja se također naziva i (mačija kuga) je uobičajena i može se odraziti na mačke u svakoj životnoj dobi. Skoro je nemoguće izbjeći izloženost ovom oboljenju, tako bi sve mačke trebale dobiti to vakcina.

FPL može imati odraza na razne dijelove mačijega tijela, izazivajući groznicu, gubitak apetita, povraćanje, proliv, dehidraciju, slabost, tremor i gubitak koordinacije. Smrt može nastupiti u periodu od jedne sedmice. Tri četvrtine mačića koji obole of FPL-a umiru, kao i polovina odraslih zaraženih mačaka.

FPL vakcina treba dati u periodu između 6 i 12 sedmice života i ponoviti vakcinacija svake godine. Mačićima mlađim od 12 sedmica daju se dvije do tri doze u razmaku od nekoliko sedmica.

Respiratorno oboljenje mačke

Respiratorno oboljenje mačke lako se prenosi s jedne na drugu mačku kapljicama u zraku od kihanja i kašljanja. Mačići mogu uginuti od ove bolesti, osobito ukoliko dobiju upalu pluća. Mačke s respiratornim oboljenjem imaju vodenkasti ili ljepljivi iscjedak iz njuškice/nosića, kao i ranice na ustima, upaljene oči, i groznicu. Većina respiratornih bolesti izazvana je jednim ili dva virusa – virusom mačijeg rinotraheitisa ili mačijim kalicivirusom. Rinotraheitis ima teži oblik i može izazvati i pobačaj kod skotnih mačaka. Vakcina protiv ova dva virusa obično se daje u pojedinačnim dozama. Veterinari mogu koristiti bilo vakcina u injekciji ili primijeniti vakcina kroz kapi za nos.

Poznato je još jedno respiratorno oboljenje koje izaziva oraganizam Chlamydia psittaci. Iako se nekada nazivala pneumonitis, oboljenje primarno izaziva zapaljenje očiju i nosa. Ovo je oboljenje također moguće kontrolirati vakcinama.